Kruk - Piotr Górski

Autor: Piotr Górski

Tytuł: Kruk 
Liczba stron: 496

Wydawnictwo: HerperCollins

Cześć kochani! Dziś także nie obejdzie się bez małego wprowadzenia :)! Otóż, kolejny raz czytając książkę polskiego autora nie zawiodłam się! Ba! Mało tego, JA CHCE WIĘCEJ! Chyba całkiem zmienię punkt widzenia ;)! 

Podczas wspólnego biegu Karoliny i jej dziadka Jerzego brzegiem morza, dochodzi do mrożącego krew w żyłach odkrycia. Otóż na plaży w Jelitkowie zostaje znaleziony skórzany worek, w którego zaplątane są wodorosty i muszle. Niby nic przerażającego, gdyby nie to, że z worka wystaje zniekształcona przez wodę ludzka ręka. To właśnie Jerzy dzwoni na policję, by złożyć zawiadomienie. 

Tą sprawą zająć się ma Paweł Lalkarz, jednak wydarzenia układają się inaczej. Do akcji wkracza młoda prokurator Marta Krynicka, która nalega, by śledztwo prowadził komisarz Sławomir Kruk. Kruk bowiem, rozwiązał już nie jedną sprawę, która była równie makabryczna jak ta. 

Marta Krynicka ma niebywale "szerokie plecy", dlatego udaje jej się postawić na swoim i ściągnąć komisarza Kruka z urlopu. Policjant zaczyna przesłuchiwanie świadków i zbieranie dowodów. Jest jednym z najlepszych komisarzy, dlatego robi to bardzo skrupulatnie i  bez wyciągania pochopnych wniosków. Na pewnym etapie śledztwa napotyka na mur w osobie Marty Krynickiej. Nie podoba jej się to, że Sławek nie chce przyjąć najbardziej prawdopodobnej wersji wydarzeń i zamknąć sprawy. Naciska na niego, by nie grzebał tak głęboko i pomyślał - przecież wszystko układa się w całkiem zgrabną całość, jest motyw, jest winny, którego oskarżenie już nic nie zmieni, w takim razie, po co wszystko komplikować i utrudniać? Sławek jednak, nie jest typem człowieka, który idzie na skróty. Przynajmniej nie w życiu zawodowym, a że rozwiódł się z żoną i aktualnie, od dwóch lat ciągle nie ma żadnej kobiety, dlaczego nie miałby się poświęcić dochodzeniu? Tym bardziej, że popychany doświadczeniem i intuicją zaczyna widzieć coraz więcej braków i nieścisłości w teorii pani prokurator. 

Osobą, którą znaleziono na plaży jest wykładowca historii - Stefan Rakowiecki. Okazuje się, że jego zamiłowaniem był temat kary worka, mający swoje zastosowanie w starożytności. Bowiem karą za "ojcobójstwo" było zamknięcie winnego w worku razem ze zwierzętami, a następnie wrzucenie worka do wody. Człowiek umierał strasznie bolesną i okrutną śmiercią. Dziwne jest to, że nie był to zwykły worek, lecz wołowy. 

W takim samym worku znaleziono profesora Stefana, a razem z nim węże. Zaskakujący zbieg okoliczności? 

Czy Sławkowi mimo nadepnięcia na odcisk niebezpiecznym i wpływowym ludziom uda się rozwikłać zagadkę śmierci wykładowcy? Czego dowie się na temat Rakowieckiego? Jaką rolę odegrała kara worka? Kogo rozdrażni swoim dochodzeniem? Czy kobieta, która pojawi się na sercowym radarze komisarza Sławka, zmieni coś w jego życiu? Czy będzie to odpowiednia kobieta? Jak wiele nieprzyjemnych rzeczy, wyjdzie na światło dzienne za sprawą zabójstwa profesora? Kto jest winny? Jaką rolę odgrywa w tym wszystkim prokurator Marta Krynicka? 

Świetnie wykreowane postacie, szczególnie komisarza Kruka, który jest dobrym człowiekiem, zmagającym się trochę z przeszłością, a trochę z lękiem, który niesie każdy kolejny samotny dzień, a także z niedopowiedzeniami.  Mało tego, okazuje się, że jest on strasznie porywczy. Jest oddany swojej pracy i wczuwa się w sytuację ofiar, dlatego budzi się w nim czasem potwór, który przejmuje nad nim kontrolę. Ale tak naprawdę, czy nie każdy z nas, ma w sobie takiego potwora, który drzemie i nie ujawnia się, do czasu silnego wzburzenia? Oczywiście skoro Kruk jest tak barwną postacią, nie można nie wspomnieć o prokurator Marcie Krynickiej. Młoda, ambitna, silna, nieprzewidywalna, ale także samotna kobieta, która marzy, by ktoś zamknął ją w bezpiecznym uścisku ramion. Razem tworzą niesamowicie sprzeczny duet, co z niego wyniknie?  

Kolejną rzeczą, która bardzo mi się spodobała jest fabuła.. i to jak się rozwija. Po prostu mistrzostwo. Prawdą jest, że ta książką, to swojego rodzaju grubasek wśród innych kryminałów, ale ręczę słowem, ręką, nogą - czyta się ją błyskawicznie, dzięki krótkim rozdziałom i wypływającym ciągle nowym faktom. Tą książkę się pożera, z ogromnym apetytem na JESZCZE. Ale to dobrze! Ponieważ ostatnia strona daje nam nadzieję, że być może zobaczymy jeszcze komisarza Kruka w akcji, i to w dość zaskakującej sprawie ;) ! Czekam na więcej i polecam! 

"Życie zawsze nas dogoni. Piękne miejsce nie uczyni człowieka szczęśliwym, jeśli człowiek nie przyniesie tam szczęścia ze sobą."

Za egzemplarz do recenzji, dziękuję