Był sobie pies - W. Bruce Cameron

Tytuł: Był sobie pies 

Autor: W. Bruce Cameron

Stron: 391

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece 

Nim zacznę pisać cokolwiek o tej książce, spytam Was, czy lubicie zwierzaki ? Macie jakieś u siebie? Zastanawiacie się czasem jak to jest być zwierzakiem ? Szanujecie swoich pupilów? Dbacie o nich? Rozumiecie ich mowę ciała ? 

Ja mam psiaka w domu, taki mały kundelek o długiej białej sierści, która doprowadza mnie do szaleństwa ! Jest kochany przez wszystkich i bezczelnie to wykorzystuje ! Taki mały cwaniak ;). Jest ze mną juz 10 lat i nie wyobrażam sobie, że mogłabym choć raz zasnąć, bez jego ciepła obok. Jestem do niego strasznie przywiązana. Piszę Wam to dlatego, bo uważam, że moja zażyłość z tym małym czworonogiem wpłynęła na to, jak odebrałam tę historię. Myślę, że osoby, które mają psiaki przeżyją to wszystko głębiej niż osoby, które ich nie mają, a może właśnie ta książka zmobilizuje ich, do sprawienia sobie czworonożnego przyjaciela. Bo uwierzcie mi ! WARTO. 

Fenomenalna okładka ( tak jestem okładkową sroką :D ), historia opowiedziana przez psa.. No kurcze! Jasne, że się skusiłam! I powiem Wam - nie żałuję !

"Nie ma złych psów, Bobby. Są tylko źli ludzie. Tu potrzeba miłości." 

Zgadzam się z tym w 100%! Bo przecież psy to najlepsi przyjaciele człowieka, kochają bezwarunkowo i bezterminowo. Mimo wszystko. Zawsze i do końca. To najwspanialsze zwierzaki na świecie. A jednym z nich jest Bailey. Który dostał wiele szans, by zmienić na lepsze świat, ten mały, wokół siebie. 

Bailey to pies, który odradza się kilka razy i za kazdym razem szuka sensu życia i stara się go spełnić jak najlepiej. Nie wszystkie jego "życia" są udane. Ale każde odrodzenie wnosi wielką mądrość w jego świadomość. 

Gdy przychodzi na świat  po raz pierwszy, nie wie co się dzieje. Jego matka skrada się, unika ludzi i  nie ufa im, żyje na wolności z dala od nich. I tego samego uczy swoje dzieci. Trafiają oni jednak do Seniory, w której Zagrodzie znajduje się masa szczęśliwych psów , biegających bez skrępowania i bawiących się razem. Ludzie z Zagrody nie są źli. Troszczą się o nich, pielęgnują , karmią i bawią się z nimi. Toby - bo takie imię nadała mu Seniora- jest szczęśliwy, że jego życie się zmieniło i nie musi buszować po śmietnikach w poszukiwaniu jedzenia. Jest też szczęśliwy, że może bawić się z innymi pieskami. Do tego wyczuwa miłość starszej kobiety i myśli, że sensem jego życia jest właśnie sprawianie jej radości i bycie grzecznym pieskiem. Jego matka woli jednak wolność, a w Zagrodzie czuje się nieszczęśliwa i decyduje się uciec,  daje mu jednak wielką lekcję. Pokazuje mu jak otworzyć furtkę. 

Ta nauka przydaje się przy kolejnym życiu i sprawia, że Toby staje się Baileyem (chociaż to całkiem długa droga ) i trafia do chłopca o imieniu Ethan, który kocha swojego psa głuptaska. 

"To była miłość od pierwszego wejrzenia. Nie mogłem przestać go lizać, on nie mógł przestać chichotać, a obaj nie mogliśmy przestać tarzać się razem w trawie."

"Niektóre psy chcą po prostu być wolne i móc sobie swobodnie pobiegać, bo nie mają chłopca, który je kocha."

Razem przeżywają wiele przygód, uczą się od siebie wielu rzeczy i kochają bezgranicznie. Przy boku chłopca Bailey dożywa starości i umiera przy swoim chłopcu. Czuje radość odchodząc, bo jest pewny, że sens jego istnienia się wypełnił. 

"Sensem całego mojego życia było kochać go, być z nim i go uszczęśliwiać." 

Jest okropnie zdziwiony, kiedy budzi się jednak w kolejnym wcieleniu ! 

To historia pełna humoru, miłości, przyjaźni i rozbrajających spostrzeżeń psa, opowiedziana właśnie przez Baileya. Będziecie śmiali się przy niej i spoglądali na własnego pupila  z trochę innej perspektywy. Nie wykluczone, że się przy niej wzruszycie ( ja sama płakałam cicho z uśmiechem na twarzy i wielką miłością wypełniającą moje serducho do tego wspaniałego psa). Chociaż nie brak w niej bezmyślności i zła czających się w ludziach, których przykładem jest Victor. Książka powinna trafić w łapki tych młodszych czytelników, jak i tych starszych, ba ! To historia godna rodzinnego czytania, bo może wiele zmienić w nas samych i uczy nas jak wielka odpowiedzialność spoczywa na naszych barkach przygarniając bądź kupując zwierzaka. Bo zwierzak to nie zabawka. Jest od nas całkowicie zależny i to my o nim decydujemy, więc powinniśmy kierować się jego dobrem i dbać o życie, które jest w naszych rękach, a wtedy możemy być pewni, że nasz przyjaciel odpłaci się nam ogromną i dozgonną miłością. A przecież nie ma nic co mogłoby temu dorównać. 

Polecam z całego serducha !